Przeprowadzkowo cz. 2 - Przyzwyczajamy się

czerwca 08, 2013

Przeprowadzkowo cz. 2 - Przyzwyczajamy się

Minął tydzień od przewrotu przeprowadzkowego...

Jak było..? Pozwólcie, że utworzę mały, króciutki pamiętnik całego tygodnia...

Niedziela wieczór
Przygotowania do poniedziałkowej „rewolucji”. Szykowanie kuli smakuli, czyszczenie transportera i wreszcie sen pełen optymizmu.

Poniedziałek
Ranek. Budzi mnie niesłychany pisk. No tak, Flopi przyzwyczajona do wyjazdu razem z rodzicami do dziadków przeżywa szok. Po spojrzeniu na budzik robi mi się słabo.
Szósta, to naprawdę bardzo, bardzo źle dla śpiocha takiego jak ja. Wegetując uspokajam sunię, wypuszczam na dwór w celu załatwienia potrzeb fizjologicznych, wymieniam wodę i o dziwo dość szybko przywracam się do stanu używalności.
Kładę kulę na ziemi i nękana jej słodkimi oczkami wychodzę z domu, by męcząc się z autobusami w końcu dojechać do szkoły. Dziwne doświadczenie mając na uwadze fakt, iż przedtem do szkoły miałam 5 minut drogi.
Po powrocie, otwierając drzwi do domu słyszę już koloradową kanonadę Flopi. Z radości szorściak co chwilę formował się w orzech nerkowca. ;)
Zaraz zabrałam z nią na spacer, by po długim siedzeniu w domu mogła rozprostwać łapki i załatwić co trzeba. Pobiegałyśmy trochę i pobawiłyśmy się szarpakiem - spacer bardzo udany. :P
Zaraz w domu przygotowałam jej obiad.

Wtorek
Poranek był nieco lepszy. Wprawdzie znów obudził mnie rozpaczliwy pisk Flopy lecz tym razem starałam się pozostać w łóżku i nie reagować.
Rozwiązanie rewelacyjne. Po niedługim czasie jamniczka dołącza do mnie i zasypia w pościelach. Jako, iż szłam na godzinę późniejszą mogłam sobie pozwolić na wyprowadzenie suni na spacer.
I znów te spojrzenie Kota ze Shreka... Eh, chwila i bym wymiękła.

Środa i czwartek
Z dnia na dzień jest coraz lepiej. Gdy rodzice szykują się do wyjścia Flopi w ciszy obserwuje ich w transporterze. Szkoda, że podczas mojego wstawania nie jest podobnie.

Piątek
Dzień niemal idealny. W porównaniu z tragicznym poniedziałkiem zachowanie jamnicy jest nienaganne.
Po porwocie ze szkoły obie chowałyśmy się przed upałem, by na wieczór zaskakująco dobrze potrenować.
Flopi była wyjątkowo skupiona na mnie i mogłam poćwiczyć z nią wysyłanie, omijanie kolumn przy domu i cofanie! Na końcu też przyzwyczajałam ją do tunelu, który tydzień temu zakupiłam w IKEA
Z braku markowego sprzętu trzeba kombinować. ;)

Sobota (Dziś)
Doskonałą atmosferę dnia wczorajszego psuje wizyta u weterynarza. Od pewnego czasu zaobserwowałam u Flopy dziwne, patologiczne zachowania.
Nie były one tak silne, by wywoływać u mnie duży niepokój. Wolałam się jednak przekonać na 100%, że nic się nie dzieje, niż potem żałować, że nic nie zdziałałam (w razie czego).
Godzina niemal 12, czekamy ponad 2 godziny na naszą kolej. W sumie czego się spodziewać w sobotę. Spotykamy Kendo, bardzo lubianego przeze mnie i Flopę wychowanka Estery.
Wreszcie mimo, iż dawno przychodnia powinna być zamknięta, Pani weterynarz zaprasza do gabinetu. Relacjonuję dziwne zachowanie Flopy, mówię o dwa miesiące temu przebytej cieczce.
Flopi poddana jest szczegółowemu badaniu. Diagnoza z jednej strony mnie uspokoiła, a z drugiej załamała - ciąża urojona.
I teraz pytanie: „Jakim cudem?!” Przez 9 lat Flopi bez jakichkolwiek powikłań odbywała cieczkę. Aż tu bęc! Ni stąd ni owąd taka niemiła niespodzianka.
Pociecha jest jedna - macica jest w porządku. Mimo to weterynarz zalecił szczegółową obserwację przez 3 miesiące. Rzadko, choć możliwe mogłoby w tym czasie wystąpić ropomacicze.
Dostajemy tabletki ziołowe na zmniejszenie wydzielanego mleka i uspokojenie hormonów. W tamtej chwili najbardziej tabletek na uspokojenie potrzebowałam ja. :/
Po powrocie wciąż jestem przybita. Konsultuję z przyjaciółką niemyłą niespodziankę i kojarzymy fakty.
W końcu prawdopodobna przyczyna - szczenięcy zapach. Być może to rozbudziło w mózgu jamnicy instynkt macieżyński i wywłołało to wszystko. Jest mi smutno, bo to prawdopodomnie oznacza chwilową izolację od malucha.
A szkoda, bo marzyły mi się wspólne spacerki, brykanie w trawce i zabawa - tak! Po raz pierwszy od jakiegoś czasu ujrzałam na własne oczy bawiącą się Flopę.
Po niewyjaśnionych przeżyciach z dzieciństwa, sunia zachowuje dużą powściągliwość do reszty psów. Niemniej mam nadzieję, iż jak mały podrośnie i objawy Flopi ustąpią spotykać się będą znowu.
Ważne jest, że chociaż zdążyłyśmy utrwalić zapach. Dzisiaj psiaki się rozpoznały i pobawiły przez przychodnią! :) A drugą możliwą przyczyną może być stres wywołany przeprowadzką. Jeśli jednak ciąża będzie się powtarzać - ostro działamy.

No i tak wygląda nasz tydzień. Z dwojga złego lepsza jest urojona od ropomacicza. Bo owa zmiana fizjologiczna wyjaśnia szybkie zniechęcenie na zabawę szarpakiem i częste wylizywanie się oraz trochę nabrzmiałe sutki, na mleku kończąc...
Na szczęście Flopi nie jest osowiała. Przecież wczoraj wspaniale współpracowała na treningu! Macha ogonem i jeśli odpowiednio ją nakręcę bawi się patykiem tudzież szarpakiem  (jeśli w odpowiednio dobrym momencie zakończę zabawę).
Pozostaje tylko przeczekać ten okres - wyjąć kocyk, by sobie nie mościła „gniazdka”, odizolować od zabawek i podawać mniej jedzenia oraz zadbać o dużo ruchu. Czyli nic trudnego. :)

Notatka z ostatnich godzin!
Odbyłyśmy właśnie niezwykle długi spacer. Flopka jakby odżyła. Pewnie dzięki zmianie pogody. Dzisiaj znów było niezwykle parno, ale potem ku naszej radości spadł orzeźwiający deszczyk i zrobiło się wręcz idealnie. Okazało się, iż na okolicznych działkach, któymi zwykło nam spacerować nasza bliska rodzina ma ogródek. :) Niezwłocznie się dziś na nią wybraliśmy. Na widok zakrzewionej działki jamnica oszalała. Polatała sobie, naniuchała się za wystkie czasy i to co wszystkie psy najbardziej kochają - wybrudziła się. Wyglądała na końcu jak chudziutki szczurek. :> W porównaniu z dość zaskakująco niemiłym porankiem, było to naprawdę dobre na poprawę humoru zarówno mojego jak i Flopki. (termometr w tyłeczku z pewnością nie był sympatycznym przeżyciem ;)).

Ze względu na oszołomienie tak szybkim obrotem spraw mam wrażenie, że nie wiem co piszę... Poprawcie mnie proszę, jak gdzieś jakąś bzdurę napisałam. ;)

Do napisania niebawem! Mam Wam do przedstawienia wiele zaległych informacji i wydarzeń. :)
Pozdrawiamy!